Page 62 - Anton Çehov'dan Seçme Hikayeler

Hıryukin, sen zarar gördün, bu işi böy le bırakma. Onlara
ibret dersi vermek gerek. Artık zama nı geldi.

Polis memuru, yüksek sesle fikir yürütüyor:
‒ Belki de generalindir. Köpeğin suratında yazılı değil ki.
Demin onun bahçesinde böyle bir köpek gör müştüm.
Kalabalığın arasından bir ses:
‒ Elbette generalin köpeği, diyor.
‒ Hım. Yeldirin, şu kaputu giymeme yardım et ba kayım.
Rüzgâr esiyor gibi. İnsanın iliklerine kadar işli yor. Bana bak,
köpeği generale götürüp sorarsın. Benim bulup gönderdiği-
mi de söyle. Hem de tembih et, sokağa bırakmasınlar. Kö-
pek, belki kıymetli, iyi cins bir köpek tir. Eğer her rastgelen
dangalak suratına sigarası ile doku nacak olursa hayvancağız
berbat olur. Köpek dediğin nazik bir hayvandır. Sen de hay-
van, elini indir. Mantıksız par mağını teşhir edip durma. Ka-
bahat kendinde.
‒ Durun, generalin aşçısı geliyor, bir kere de ona so ralım.
Hey, Prohor buraya gelir misin azizim? Şu köpe ğe bir bak da
söyle, sizin mi?...
‒ Uyduruyorsun. Bunun gibileri bizim evde görülmüş
değildir.
Oçumelov:
‒ E, uzun uzadıya sormaya ne lüzum var, canım. di yor.
Serseri köpek olduğu besbelli. Sözü uzatmakta mana yok.
Mademki ben, serseridir, diyorum, serseridir. İşte o kadar.
Yok edilsin vesselam.
‒ Bu bizim değil, diyor. Bu geçen gün gelen generalin

ANTON ÇEHOV’DAN SEÇME HİKÂYELER t