Page 156 - Çocukluk
P. 156
Bazan kiliseyle siyah parmaklık arasında, sessizce
dururum, gönlümde birdenbire acı hatıralar canlanır
da içimden derim ki: acaba kader beni arkalarından
ebedi olarak yanayım diye mi bu iki varlıkla birleştir-
mişti?
SON
ÇOCUKLUK • 155
