Page 21 - Mevlana'nın Eğitim Görüşleri
P. 21

Toprağın  ötesinde,  insanın  yaratılış  süresi  hakkında  da,
                        Mevlâna'nın  eserlerinde  hadislere  dayalı  bilgiler  vardır.  Allah'ın  "Ol"
                        demekle  her  şeyi  bir  anda  yaratmaya  gücü  yettiği  halde,  evrenin
                        yaradılışı altı gün sürdü, Âdem'in yaradılışı da kırk sabah. Her şey Allah
                        tarafından  bir  zaman  içine  oturtulmaktadır.  Dama  merdivenle  basamak
                        basamak  çıkılır,  ocaktaki  tencere  yavaş  yavaş  kaynar,  anne  karnındaki
                                                                 1
                        çocuk dokuz ayda doğuma hazır hale gelir . Dünyadaki her işin kendine
                        göre bir zamanı vardır. Evrendeki düzenin en önemli ana özelliklerinden
                        birisi budur.

                               Sohbetleri  sırasında  Mevlâna'ya  sorulan  sorular  arasında  "neden
                        kırk  gün  ve  niçin  sabahları"  sorusu  da  yer  almaktadır.  Fihi  Mâfih'te
                        Âdem'in  toprak  ve  su  ile  çalışılarak  yerde  yaratıldığı,  bu  süre  içinde
                        Đblis'in,  insanın  içine  girerek  iç  organlarını  iyice  incelediği  ve  gelecek
                                                  2
                        için planlar yaptığı anlatılır . Ariflerin Menkıbeleri’nde anlatıldığına göre
                        de, bir derviş Mevlâna'dan, Âdem'in çamurunun niçin gece veya gündüz
                        değil de kırk sabah yoğrulduğunu sormuştur. Mevlâna buna, "eğer bu işi
                        geceleri  yapmış  olsaydı  bütün  yaratıklar  kapkara  ve  ağır;  gündüzleri
                        yaratsaydı  nurlu  ve  hafif  olurlardı,  insanların  yarısının  karanlık,  kâfir,
                        bedbaht  ve  âsi,  yarısının  da  nurlu  ve  talihli  olması  için  sabahleyin
                                                   3
                        yarattı" diye cevap vermiştir .

                               Gene menkıbeler arasında, Allah'ın Adem'i  yaratırken sadece su
                        ve  toprak  kullandığı,  başka  madde  katmadığı  Mevlâna  tarafından
                                    4
                        belirtilmiştir .

                               Âdem'in  topraktan  yaratıldığına,  toprak  oğlu  olduğuna  dâir  Hz.
                        Peygamber'in  de  bazı  hadisleri  vardır.  Bütün  insanların  aynı  kökten
                        geldiğini  ve  eşitliğini  vurgulamak  için,  bunlardan  bir  tanesini  burada
                        kaydediyoruz.
                                              "Hepiniz de Âdem evladısınız. Âdem ise topraktan
                                              yaratılmıştır;  artık  soyla-boyla,  babayla-dedeyle
                                              övünen kavmin devri bitsin; yoksa Allah katında
                                                                                    5
                                              pislik böceğinden de aşağı olursunuz."

                               Mevlâna, bir gazelinde,
                                              "Meniye  bak,  ister  zenci  olsun  ister  Hintli,  ister
                                              Kureyş  boyundan  olsun,  yüce  bir  soydan  gelsin,
                                              herkesin menisi aynı renktedir, aynı işe yarar.

                                              Arazlar  da,  cisimler  de  hep  topraktan  ibaret,
                                              fakat  mertebe  bakımından  bak  da  gör,  kimisi
                                                                    6
                                              aşağılık, kimisi yüce."


                        1
                         Mesnevi. 6/1210-1220
                        2
                         Fîhi Mâfih. s.43
                        3
                         Ahmet Eflâkî, Âriflerin Menkıbeleri, cilt 1. s 603- 604
                           Dîvan (2). s.354(4573)
                        4
                         Ahmet Eflakî, Âriflerin Menkıbeleri. Cilt 1. s.625-626
                        5
                         C. Suyûtî, Câmiu's-Sagîr fi Ahâdisil-Beşirin-Nezir. Mısır:  1321. Cilt 2. s.79
                        6
                         Dîvan-ı Kebîr. Cilt 2. s.418 (3505-3506)
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26