Page 83 - Anton Çehov'dan Seçme Hikayeler

için tesadüfler yaratmaya çalıştım ama nafile. Sonunda üçün-
cü bir adam vasıtasıyla hareket etmek zorunda kaldım. Uzun
zaman uğraştım, siz on bin ruble vermeye razı olduk tan son-
ra ancak teslim oldu. On bine dayanamadı, karşı du ramadı.
Ağladı, yüzüme tükürdü ama kabahati üzerine almaya razı
oldu.
Uzelkov:
‒ O, benden on değil, on beş bin almıştı galiba, dedi.
Şapkin sıkılarak:
‒ Evet, evet… yanlış söyledim, on beş bin, dedi. Ama
geçmiş şey, şimdi artık günahı gizlemekte mana yok. Ona
on bin vermiştim, geriye kalan beş bini de kendi payıma
ayırmıştım. İkinizi de aldattım. Geçmiş iş, bundan utana-
cak değilim. Hem de sizden almayıp kimden alacaktım, Bo-
ris Petroviç, bir kere kendiniz takdir buyurun. Siz zen gin,
tok bir insandınız. Keyfiniz istemiş, evlenmiştiniz, keyfiniz
istediği için boşanıyordunuz. Çok para kazanı yordunuz. Ha-
tırlıyorum, bir yapı işinden tam yirmi bin rubleyi cebe in-
dirdiniz. Sizden para sızdırmayıp da kimden sızdıracaktım?
Hem de, itiraf ederim, kıskanıyordum. Siz varınca önünüzde
şapkalarını çıkarıyorlardı, ben bir ruble için kulüpte dayak
yiyor, tokatlanıyordum. Şimdi ar tık bunları hatırlamak değil,
unutmak gerek.
‒ Lütfen söyler misiniz? Sonraları Sofya Mihaylovna nasıl
yaşadı?

‒ On bin ruble ile mi? Çok kötü yaşadı. Bilmem ki pa ra
hırsına mı kapılmıştı yoksa paraya satıldığı için vicdan, onur

t ANTON ÇEHOV’DAN SEÇME HİKÂYELER