Page 90 - Azerbaycan'dan Masallar

Padişah yüzünü kızına dönerek:

‒ Evet, sen ne sordun, o sana ne cevap verdi?
Kız:

‒ Ben birinci defada ona bir zümrüt gönderdim ki ben annem babam
için zümrüt kadar kıymetliyim, sen beni alamazsın.
Oğlan:
‒ Ben senin düşünceni anladım. O kadar koltukların kabarmasın, diye
ben de bir safir alıp gönderdim çünkü ben de annem babam için safir gibi
kıymetliyim.
Kız:

‒ Ben ikinci defa bir elmas gönderip dedim ki ben elmas gibi sağlamım,
sen benim arzularımı yerine getiremezsin.
Oğlan:

‒ Ben anladım, onun için elması ezip sana gönderdim ki eğer senin
arzuların haddini aşarsa o arzuları ben böyle ezerim.

Kız:
‒ Sonra ben bir tane pırlanta gönderdim ki ben pırlanta gibi güzelim.

Oğlan:
‒ Ben anladım. Onun için ondan daha kıymetli bir pırlanta alıp sana
gönderdim ki ben de böyle güzelim. Ancak yanına da iki yakut koydum
ki bak şimdi iki güzelden iki tane de yakut gibi oğlan dünyaya gelse kıya-
metler kopar...

Padişah bunların akıl deryalarını görüp yavaşça ayağa kalktı, tacını oğ-
lanın başına koydu.

Kardeşler birkaç yıldan sonra bir araya gelerek babalarının yanına gitti.
Babaları onları büyük bir şenlikle karşılayıp eve getirdi. Olayları öğrendik-
ten sonra onların alnından öpüp dedi ki:

‒ Ben size mahsustan öyle yaptım, siz çıkıp giderek kendinize iş ekmek
bulasınız. Çünkü kendi eliyle kazanmayıp baba malına göz dikenler so-
nunda mutsuz olurlar.

AZERBAYCAN’DAN MASALLAR • 89