Page 138 - Türkiye'de Eğitim Bilimleri Tarihi Üzerinde Bir Araştırma
P. 138

10               TÜRKİYE’DE EĞİTİM BİLİMLERİ TARİHİ


                PRENS  SABAHATTİN  VE  “İŞLEVSEL  EĞİTİM ”  GÖRÜŞÜ
                Prens  Sabahattin  I879’da  İstanbul’da  doğdu.  Annesi  Sultan  Adül-
            mecit’in  kızı  Seniha  Hanım,  babası  eski  adliye  Nazırlarından  Mahmut
            Celâlettin Paşa’dır. Saraya mensubiyeti dolayısıyla, “Prens” diye anılır. Za­
            manında iyi bir eğitim görmüştür.  1907’de Avrupa’da Jön Türkler’le birlikte
            çalıştı.  20.  yüzyılın  ilk Türk  .sosyologlarmdandır.  1908’de yurda döndü  ve
            Balkan  Harbinden  sonra “Türkiye  Nasıl  Kurtulabilir?”  adlı  bir kitap yazdı.
            Sosyolojide  Le  Play’m  kurduğu  “Sosyal  Bilim”  okulunun  Osmanh  top-
            lumundaki  temsilcisi  sayılıyordu.  Toplumculuğa  karşı  bireyciliği  sa­
            vunmuştur. Ona göre, bütüncül yapılı bir toplum, kişileri, üretimden çok, tü­
            ketime yönelttiğinden, sosyal yeteneğin ve kişiliğin gelişmesini engeller.
                Kitabının  “Okullarımızın  Toplumsal  Oluşumla  İlişkileri”  bö­
            lümünde şu düşünceleri  ileri sürer:
                “Gerek köylü ve gerek kentli ailelerimiz, çocuklarını, bağımsız bir ya­
            şama hazırlamıyor.  Onlara, çalışma,  kişisel  girişime dayanarak yaşamak
            ve  yükselebilmek  gücü  vermiyor.  Bunun  tersine  olarak,  yaşamın  zor­
            luklarını çözmek için, daima bir dayanak arama eğitimi gösteriyor.”(^')
                “Türkiye’nin  toplumsal  geleceği,  memur  adayı  olan  aydınların  ço­
            ğalmasıyla  değil,  üretim  çalışmalarını,  girişkenlikleriyle  ileriye  gö­
            türecek,  toplumsal  çevremizi  değişikliğe  uğratacak  etkenlerin  ye­
            tişmesine  bağlı...  Toplumsal  yükselmemizi,  yalnız  başına  maarif,
            yararsız  bir  eğitim  ile  el  ele  veren  kuramsal  bir  öğretim,  hiçbir  zaman
            sağlayamaz.  Öğretim,  geleceğin  ihtiyaçlarına cevap  verebilmek  için,  ki­
      J.
           şiliğin gelişmesini .sağlayacak bir ‘etkin’  eğitimin yardımcısı olmalıdır...
           Okulların  yönetiminde  de  amaç,  kendilerini  yaşatacak  araçları  ve  da­
           yanakları,  hükümet  dışında  bulabilmeleri  olmalıdır.  Okullar,  devlet  ör­
           gütünün  bir  birimi  olmak  yerine,  ailelerin  günlük  çalışmalarının  yar­
           dımcıları halini almalıdır.”(’^).
               “Bu  iki e.sası komyabilmek için, yeni okulların özel  hayata bağlı olarak
           gelişmesini  ve  hem  de  günlük  hayatın  ihtiyaçlarına  uyulmasını  sağlamaya
           doğm  gitmek  için,  genel  okulların  kumluş  ve  yöntemlerini  yukarıda  dü­
           zenleme şartları  ve kumluşu  gösterilen  yerel  yönetime  bırakmak  ve  bu  su­
           retle,  Devlet  memurlarıyla  özel  hayat  erkânının,  yani  aile  reisleri  ve  iş  .sa­
           hiplerinin çalışmaları arasında bir uyum oluşturmak gereklidir.”(")

           (31) P rens .Sabahaiiin,  Pürkiye Nasıl  Kurtulahilir.  İstanbul,  1930. s.  37-38.
           (32) A.R.e. 36-57.
           (33) A .R .e., s.  57.
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143